خسته ام از آرزوها، آرزوهاى شعارى

شوق پرواز مجازى، بال هاى استعارى

لحظه هاى کاغذى را روز و شب تکرار کردن

خاطرات بایگانى، زندگى هاى ادارى

آفتاب زرد وغمگین، پله هاى رو به پایین

سقف هاى سرد و سنگین، آسمان هاى اجارى

عصر جدول هاى خالى، پارک هاى این حوالى

پرسه هاى بى خیالى، نیمکت هاى خمارى

رونوشت روزها را روى هم سنجاق کردم:

شنبه هاى بى پناهى، جمعه هاى بى قرارى

عاقبت پرونده ام را با غبار آرزوها

خاک خواهد بست روزى، باد خواهد برد بارى

روى میز خالى من، صفحه باز حوادث

درستون تسلیت ها، نامى از مایادگارى

نظرات شما عزیزان:

setayesh

ساعت10:44---3 بهمن 1390

[وب سایت]

خدايا...
كدامين پل در كجاي دنيا شكسته است كه هيچكس به خانه آرزوهايش نمي رسد...
کسی را که خیلی دوست داری،زود از دست میدهی!


ممنون آجی گلم که بهم سر میزنی
فدای تو "ستایش"

دختر پاییز

ساعت9:44---3 بهمن 1390

[وب سایت]

آنگاه که کمیت عقل می لنگند،

نیایش بلند ترین قله تعبیر را در پرواز عشق در شب ظلمانی عقل پیدا

می کند.

دکتر علی شریعتی.

عطیه

ساعت23:32---28 دی 1390

[وب سایت]

کاش دنیا یکبار هم که شده
بازیش را به ما می باخت
مگر چه لذتی دارد
این بردهای تکراری برایش؟

آجو

ساعت16:07---28 دی 1390

اگر عشق نبود به کدامین بهانه ای می خندیدیم و می گریستیم؟
کدام لحظه های ناب را اندیشه می کردیم؟
چگونه عبور روزهای تلخ را تاب می آوردیم؟
آری...
بی گمان پیشتر از اینها مرده بودیم اگر عشق نبود !

آجو

ساعت16:07---28 دی 1390

زندگی بافتن یک قالی است

نه همان نقش و نگاری که خودت می خواهی

نقشه را اوست که تعیین کرده است

تو در این بین فقط میبافی

نقشه را خوب ببین !!!

نکند آخر کار قالی زندگیت را نخرند.....

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: